Evimizin babası ürün etiketi okuma konusunda çok hassastır. Medyada palm yağı ile ilgili haberler çıktıkça biz de bu konuda hassas davranmaya çalıştık. Sonuçta ne oldu? Birçok atıştırmalık liste dışı kaldı.
Zaten içerisinde glukoz, fruktoz şurubu olan ürünleri almıyorduk. Palm yağı da eklenince market reyonlarını hızla geçerek alışveriş yapar olduk.
Kraker, bisküvi, gofret, kakaolu fındık kremaları, dondurma vb ürünlerin çoğunda ya palm yağı var, ya da glukoz şurubu, veya her ikisi birden. Bunların zararlarını dileyen Google amcaya sorar, öğrenir elbette. Benim dikkat çekmek istediğim şey çocuklarımızda bu farkındalığı oluşturmak.
Birgün apartmanin bahçesindeyiz. Komşumuz bizim oğlana (6 yaşında) kraker ikram etmiş. "Onun içinde katkı maddesi var mı? Varsa yemem." demiş bizimki. Komşum dumura uğramış. "Senin sorunun cevabı bende yok oğlum" demiş. 😁
Komşum hayretler içinde bu olayı anlattı. "Nasıl yetiştirdiniz bu çocuğu maşallah" demekten kendini alamadı.
Gurur duydum yavrumla. Bu konuda fazladan bir gayret göstermemiştik aslında. Sadece onun yanında bu maddelerin zararlarını konuştuk eve almadık biz de yemedik. Alternatif sunduk, evde yapılabilen ürünleri eksik etmedik. Şimdi etiket okumadan bir ürün alacak olsam beni uyarıyor. Çok şükür bu farkındalığı edindi. Dilerim okulda da devam eder bu irade.
İrade, kuvvetli bir irade aslinda en çok oynak şekerli biri olan bana lazım. Diyabette düşük karbonhidrat ve glisemik indeksli beslenmek elzem. Hayat boyu bu iradeyi sergilemek de her yiğidin harcı değil. Göz görmeyince gönül katlanıyor da... Da'ları var işte ;) mesele uzar gider.
Sevgiler...
Görsel: sağlık kütüphanesi
Görsel: sağlık kütüphanesi